κατελεώ

κατελεῶ, -έω (Α)

(επιτ. τ. τού ελεώ) αισθάνομαι μεγάλο οίκτο για κάποιον, συμπαθώ, συμπάσχω με κάποιον, λυπάμαι κάποιον πολύ («ἐάν τε σφέτερος ἔκγονος ὐπόχαλκος ἢ ὐποσίδηρος γένηται μηδενὶ τρόπῳ κατελεήσουσιν», Πλάτ.).